Padaczka u psa – objawy. Epilepsja to jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń neurologicznych. Szacuje się, że cierpi na nią aż 6% populacji psów. Niestety rozpoznanie choroby bez ataku jest niemal niemożliwe, gdyż poza napadami padaczki, nasz pupil czuje się dobrze. U psa zarażonego tasiemcem początkowo zazwyczaj nie występują objawy chorobowe Dopiero po pewnym czasie zaczyna on odczuwać świąd odbytu, a objawia się to tzw. saneczkowaniem. Jest to oznaka, że należałoby sprawdzić, czy w kale psa nie znajdują się człony. Uwaga: saneczkowanie może także świadczyć o przepełnionych 22K views, 560 likes, 2 loves, 28 comments, 144 shares, Facebook Watch Videos from Fundusz Migotkowy: Niestety nie każdy traktuje psa jak członka rodziny. Żabka została znaleziona samotnie pod Wiem ze taki atak pewnie Cie przerazil:(, najgorsza ta bezsilnosc. Udostępnij ten post. Link to postu podczas padaczki - tak jak i u czlowieka psa nalezy trzymac ja swojego malego psiaka Być może w przypadku twojego psa mamy doczynienia z jakąś chorobą, czy choćby zatruciem toksynami, jeżeli pies nie był odrobaczany przez długi czas. Niestety, dalmatyńczyki są rasą, w której często występuje padaczka idiopatyczna, choć z drugiej strony to rzadkość, aby pierwszy atak wystąpił dopiero u psa 5-letniego. 6. Chorobę można zatrzymać (niestety nie zlikwidować). A padaczka może zabić dużo szybciej niż skutki uboczne leków. Lecz więc psa, wg wskazówek neurologa. Neurolog jest na pewno w Warszawie i we Wrocławiu (Uniwersytet Przyrodniczy). 7. Mój pies po ostatnich napadach padaczki dochodził do siebie prawie 2 miesiące. Zauważylem ze można łatwo przewidzieć atak psa wchodząc np na new meteo i popatrzeniu na graf z cisnieniem. Obserwuje pieska od okolo 4 miesięcy pod kątem zmian klimatycznych. Chciałbym też dodać, że narazie ataki wyglądają tak, że jest ich okolo 10 w przeciągu dwóch dni, a potem połtora miesiąca przerwy i pies wraca do Odpowiedź. Następnego dnia po podaniu tabletki musi Pani spojrzeć w kał psiaka, jeśli będą w nim pasożyty (białe nitki lub "ziarenka ryżu") odrobaczenie należy powtórzyć po 14 dniach, a jeśli nie to po 3-4 miesiącach. Odnośnie pytania - działanie rozpoczyna się po kilku godzinach od podania. Znowu atak padaczki dopadł Kacperka.. niespełna 30 minut temu :( już piąty w tym roku :( Na szczęście Kacper był w pełni świadomy.. doskonale To był pierwszy atak padaczki 138K views, 1.2K likes, 10 loves, 283 comments, 241 shares, Facebook Watch Videos from Fundacja Zwierzęca Polana: Edit. To był pierwszy atak padaczki Fondiego. owYy. Padaczka u psa to złożona choroba neurologiczna, która charakteryzuje się napadami drgawkowymi. Jest ona spowodowana zaburzeniami w hamowaniu i pobudzaniu pracy mózgu, co prowadzi do napadowego pobudzenia neuronów w korze mózgowej i powoduje wystąpienie napadu drgawkowego. Psia padaczka z klinicznego punktu widzenia, może być zdiagnozowana kiedy wystąpią dwa lub więcej ataki drgawkowe, które nie były niczym sprowokowane i musi być pomiędzy nimi co najmniej 24 godzinna przerwa. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Psia padaczka – przyczyny i predyspozycjeJak wygląda padaczka u psa?Diagnostyka psiej epilepsjiAtak padaczki u psa, jak możemy pomóc?Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii?Psia padaczka, leczenieKomfort życia psa z padaczką Psia padaczka – przyczyny i predyspozycje Ataki padaczki u psa mogą być objawem choroby, albo schorzeniem same w sobie. Ze względu na przyczyny padaczki u psa, wyróżniamy najczęściej dwa rodzaje epilepsji: Padaczka wtórna (objawowa) jest to rodzaj psiej padaczki, w której napady padaczkowe są objawem innej choroby, najczęściej obserwujemy ją w przypadku przebiegu chorób dotyczących układu nerwowego (na przykład guz mózgu), ale także przy schorzeniach metabolicznych innych narządów: wątroby i nerek. Do ataku padaczki wtórnej może dojść też przy zatruciach. Padaczkę pierwotna/idiopatyczna, najczęściej jest ona uwarunkowana genetycznie, a jej dokładne przyczyny nie są jeszcze znane. Mózg psa ma prawidłową budowę, jednak jego praca jest zaburzona. Padaczka idiopatyczna może występować u psów niezależnie od wieku. Jednak w jej przypadku pierwsze objawy padaczki u psa pojawią się często już w młodym wieku (pomiędzy 6 miesiącem a 5 rokiem życia). Z kolei atak padaczki u starego psa będzie najczęściej padaczką wtórną, która może być objawem występowania u nich innych schorzeń spowodowanych procesem starzenia się, jednak nawet jeśli wiemy, że jest to objaw innej choroby, padaczka u starego psa nie może być ignorowana. Oczywiście jak w przypadku większości chorób, tutaj także możemy mówić o predyspozycjach genetycznych. Rasami predysponowanymi do występowania padaczki u psów to między innymi: pudle, boksery, owczarki belgijskie, berneńskie psy pasterskie, jamniki, sznaucery miniaturowe, cocker spaniele, labradory, bernardyny, golden retrievery, szpice niemieckie, setery irlandzkie, husky czy owczarki niemieckie. Oczywiście to, że jakiejś rasy nie ma na liście, nie oznacza, że psia padaczka u nich nie występuje. Jak wygląda padaczka u psa? Objawy padaczki u psa możemy podzielić na dwie następujące kategorie: Napady częściowe, które nie wpływają na świadomość. Do tej grupy należą zaburzenia ruchowe, takie jak: asekuracyjny chód drżenie mięśni twarzy utrata kontroli nad pojedynczą kończyną przechylanie głowy objaw łapania muchy – kiedy zwierzę kłapie szczęką próbując złapać nieistniejącego insekta Napady uogólnione, w którym dochodzi do sztywnienia ciała, a następnie do silnych drgawek. Przy napadzie uogólnionym psia padaczka może charakteryzować się nadmiernym ślinotokiem oraz problemami z nietrzymaniem moczu i kału. Epilepsja u psa w tym wypadku prowadzi do utraty świadomości oraz braku reakcji na jakiekolwiek bodźce ze środowiska zewnętrznego. Często nie wiemy jak wygląda padaczka u psa. Atak padaczki u starego psa jak i młodego może przebiegać w kilku następujących fazach: faza prodromalna (zwiastun, prodrome), aura, faza właściwa napadu (ictus) faza postiktalna (popadaczkowa). W pierwszej fazie dochodzi do zmiany zachowania, zwierzę może być nadpobudliwe, albo osowiałe. Faza ta może trwać zarówno kilka godzin jak i kilka dni, jest widoczna tylko u niektórych zwierząt i wskazuje nadchodzący atak padaczki u psa. Następna faza aura, jest początkiem właściwego ataku drgawkowego. Trwa ona bardzo krótko (może trwać kilka sekund lub minut), a jaj objawy się bardzo zbliżone do pierwszej fazy zwiastunowej, przez co często są mylone. Kolejna jest faza właściwa napadu, w której dochodzi do napadu drgawkowego. Atak drgawkowy składa się z dwóch etapów. Na początku ma miejsce utrata przytomności przez psa. Przez około pół minuty zwierzę leży ze sztywnymi kończynami, sztywnym i wygiętym łukowato ku tyłowi kręgosłupem oraz wstrzymanym oddechem. Następnie pies zaczyna ruszać kończynami, sprawiając wrażenie jakby biegał/pływał. Atak padaczki u psa trwa z reguły do 2 minut i mogą podczas niego występować na zmianę wspomniane wyżej objawy. Ostatnią fazą po wystąpieniu ataku drgawkowego jest faza popadaczkowa, w której obserwujemy zachowanie psa po ataku padaczki. Na początku dochodzi do odpoczynku psa, następnie albo do powrotu do fizjologicznego, normalnego zachowania, albo do dezorientacji zwierzaka. Diagnostyka psiej epilepsji Pies, u którego podejrzewamy padaczkę powinien trafić do lekarza weterynarii, najlepiej do specjalisty w dziedzinie neurologii. Na wizycie zwierzak zostanie przebadany neurologicznie. Często następnym krokiem naszego weterynarza będzie chęć wykonania badaniach dodatkowych, żeby wykluczyć (lub też potwierdzić) przyczyny choroby, takimi badaniami mogą być: badanie krwi, moczu oraz płynu mózgowo-rdzeniowego, RTG i USG, rezonans magnetyczny lub tomograf komputerowy głowy. Bardzo często jeśli w żadnym z tych badań nie wyjdą nieprawidłowości, które mogłyby okazać się przyczyną padaczki objawowej, będziemy mówić o padaczce idiopatycznej. Niestety jest to diagnoza polegająca na wykluczaniu innych chorób, gdyż w weterynarii nie ma testów genetycznych, które pozwoliłyby na jednoznaczną diagnozę padaczki pierwotnej. Atak padaczki u psa, jak możemy pomóc? Epilepsja u psa jest stresującą sytuacją zarówno dla zwierzaka jak i jego opiekuna. Najważniejsze o czym trzeba pamiętać, to żeby zapewnić psi bezpieczeństwo podczas napadu drgawek. W pobliżu nie powinny znajdować się żadne przedmioty, które mogą zagrozić życiu lub bezpieczeństwu psa. Należy usunąć wszystkie rzeczy, którymi może się zranić. Jeśli atak padaczki odbywa się w wysokim miejscu, z którego upadek mógłby zagrozić zdrowiu psa, należy go przenieść na ziemie. Jednak jest to jedyna sytuacja, w której zwierzę można ruszać. Z racji tego, że epilepsja u psa to silne drgawki, można pod głowę psa podłożyć coś miękkiego jak koc, żeby chronić jego głowę przed uderzeniami. Pod żadnym pozorem nie wolno wsadzać nic do pyska naszego zwierzaka, ani też wyciągać jego języka na zewnątrz. Należy pamiętać, że atak padaczki u psa wiąże się z brakiem świadomości zwierzęcia, co mogło by spowodować nieświadome ugryzienie siebie, lub ręki swojego opiekuna. Niewskazane jest podawanie jakichkolwiek leków na własną rękę, szczególnie tych doustnych, gdyż pies mógłby się zadławić. Jedyny wyjątek stanowią doodbytnicze czopki przeciwdrgawkowe przepisane przez lekarza weterynarii. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii? Należy pamiętać, że nie ma jednego wzorca objawów i zachowania. To jak wygląda padaczka u psa może się różnić pomiędzy poszczególnymi osobnikami, ale także pomiędzy pojedynczymi atakami konkretnego psa. W celu dobrania przez lekarza jak najskuteczniejszego leczenia, warto prowadzić notatnik i zapisywać szczegółowy przebieg ataków. Przy prowadzeniu takiego dziennika należy pamiętać, żeby uwzględnić okoliczności, w której atak padaczki miał miejsce (na przykład czy atak był poprzedzony jakimś głośnym wydarzeniem), objawy padaczki u psa, które wystąpiły przy konkretnym ataku, ale także zachowanie psa po ataku padaczki. Te informacje są dla lekarza weterynarii bardzo ważne, gdyż wywiad przeprowadzony z opiekunem, jest jedną ze składowych przy dobraniu prawidłowego leczenia. Należy pamiętać, że zachowanie psa po ataku padaczki może być bardzo różne: lękliwość, zaburzenia poruszania się, ogólne zmiany w zachowaniu psa, ale też szybki powrót do prawidłowej kondycji. Dlatego nawet informacja, że zachowanie psa po ataku padaczki jest praktycznie od razu całkowicie normalne, jest czymś co należy zanotować i powiedzieć na wizycie lekarzowi weterynarii. Jeśli objawy padaczki u psa są trudne do opisania, można też nagrać filmik podczas ataku i pokazać go na wizycie. Leczenie padaczki u psa zależy od jej rodzaju i podłoża ataków. Przykładowo padaczka u starego psa, która najczęściej jest padaczką objawową może być wyleczona w momencie wyleczenia choroby podstawowej, na którą choruje zwierzę, a której objawem jest psia padaczka. W przypadku padaczki idiopatycznej, która jest już chorobą przewlekłą, konieczne jest przyjmowanie leków do końca życia psa. Podstawowym lekiem, który praktycznie natychmiastowo przerywa atak padaczki u psa jest diazepam podany we wlewie dożylnym lub w postaci czopka doodbytniczego. Jednak leku tego nie można podawać długo, bo organizm bardzo szybko staje niewrażliwy na działanie substancji i lek przestaje być skuteczny. Dlatego do najczęstszych substancji używanych w długoterminowym leczeniu psiej padaczki należą fenobarbital i bromek potasu. Leki te są na tyle skuteczne, że umożliwiają ustabilizowanie, a niekiedy zatrzymanie występowania ataków padaczki, co zwiększa komfort życia psiego pacjenta. Jednak należy pamiętać, że leki należy podawać regularnie, żeby kuracja była skuteczna. Warto też profilaktycznie wykonywać badania krwi. Jeśli chodzi o cenę leków na padaczkę u psa dużo zależy od wagi naszego pupila. Wiadomo im więcej waży nasz psiak tym większą dawkę substancji będzie musiał przejmować. Jednak powinniśmy się przygotować na kwoty rzędu kilkudziesięciu złotych za 10 tabletek fenobarbitalu. Komfort życia psa z padaczką Bardzo często przy współpracy właściciela i lekarza weterynarii udaje ustabilizować się padaczkę na tyle, żeby pies nie odczuwał na codzień zbędnego dyskomfortu życia. Właściciele, którzy pierwszy raz mają styczność z tą jednostką chorobową zastanawiają się czy padaczka u psa jest śmiertelna. Oczywiście, każda nieleczona choroba może doprowadzić do śmierci. Jednak pomimo tego, że padaczka idiopatyczna jest nieuleczalna i wymaga przyjmowania przez psa leków do końca życia, to odpowiednio wczesne wykrycie choroby poprawia jakość życia naszego pupila. Stałe monitorowanie epilepsji u psa i prawidłowo dobrane leczenie, potrafią sprawić, że ataki padaczki u psa nie będą praktycznie występować, albo będą pojawiać się ze zmniejszoną częstotliwością. Dzięki temu pies może przeżyć wiele lat w pełnym komforcie. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Padaczka u psa to choroba charakteryzująca się nawracającymi atakami drgawkowymi. Budzi wiele emocji z uwagi na jej przerażający widok. Jest to schorzenie złożone, biorąc pod uwagę jego przyczyny i mechanizmy. Dlatego warto wiedzieć co wywołuje padaczkę u psów, jak pomóc zwierzęciu w trakcie ataku i jakie są rokowania na wyleczenie. Spis treściObjawy padaczki u psaCo robić kiedy pies ma atak padaczki?Leczenie padaczki u psa Dokładny mechanizm napadów padaczkowych u psów ciągle nie jest do końca poznany. Przyjmuje się, iż jest to efekt zaburzeń równowagi pomiędzy procesami hamowania i pobudzania w mózgu. Atak padaczkowy jest niekontrolowanym, gwałtownym wyładowaniem pojedynczych grup neuronów. W klasyfikacji padaczki wyróżniamy dwie grupy: 1. Padaczkę pierwotną/ idiopatyczną – jej przyczyny nie są dokładnie poznane, często jest to choroba wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Przyjmuje się, iż mózg w swojej budowie nie odbiega od normy ale mimo to nie funkcjonuje prawidłowo. 2. Padaczkę wtórną (objawową) – jej przyczyny można z kolei podzielić jeszcze na 2 grupy: wewnątrzczaszkowe: zmiany w mózgu (uszkodzenie naczyń, urazy, infekcje, wrodzone wady budowy mózgu, nowotwory , choroby zwyrodnieniowe); pozaczaszkowe – czynniki wywołujące ataki mają swój początek w innych narządach / zaburzeniach poza mózgiem. Są to głównie zaburzenia metaboliczne, w tym dysfunkcje pracy wątroby i nerek, hipoglikemia (obniżony poziom cukru), zaburzenia elektrolitowe, zatrucia. Padaczka idiopatyczna/pierwotna występuje u psów w każdym wieku, najczęściej daje o sobie znać u psów dość młodych. Szacuje się, że zakres wiekowy w którym pojawiają się pierwsze objawy padaczki pierwotnej to od 6 m-ca życia do 5 lat. Padaczka wtórna zaś częściej występuje u psów starszych, u których mogą wystąpić dodatkowe zmiany w mózgu lub zaburzenia metaboliczne. Padaczka idiopatyczna u psów jest uwarunkowana genetycznie. Do ras predysponowanych należą: beagle, wszystkie owczarki, boksery, collie, cocker spaniele, jamniki, pudle, setery irlandzkie, golden retrievery, labradory, sznaucery miniaturowe, berneńczyki, bernardyny, szpice niemieckie. Osobniki chorujące na padaczkę nie powinny być rozmnażane. Padaczka idiopatyczna występuje też u kotów ale znacznie rzadziej niż u psów. U kotów nie stwierdzono predyspozycji rasowych. Zarówno u psów jak i u kotów padaczka idiopatyczna występuje najczęściej w stanie snu lub odpoczynku, natomiast przy padaczce wtórnej nie obserwuje się takiej zależności. Objawy padaczki u psa Z klinicznego punktu widzenia wyróżnia się 2 grupy napadów padaczkowych u psów, ze względu na ich przebieg: 1. Napady częściowe - nie wywierają wpływu na stan świadomości, zazwyczaj są to zaburzenia ruchowe, takie jak: drżenia mięśni twarzy, przechylanie głowy, drganie pojedynczych kończyn. zaburzenia zachowania: jak napady agresji, chodzenie w kółko, wycie, szczekanie, uporczywe patrzenie w jeden punkt, „objaw łapania much” (zwierzę kłapie pyszczkiem usiłując złapać niewidzialną muchę). Takie napady częściej występują u kotów niż psów. Są bardzo trudne do określenia i sklasyfikowania jako padaczka. 2. Napady uogólnione – z towarzyszącą: utratą świadomości, utratą równowagi, drgawkami, mimowolnym oddaniem moczu i kału. Takie napady występują u 80% psów chorych na padaczkę. Napad uogólniony składa się z 3 faz: - faza prodromalna (tzw. „aura”) może pojawić się już na kilka godzin przed wystąpieniem ataku drgawkowego. Zwierzę zachowuje się inaczej niż zazwyczaj. Jedne zwierzęta są nadmiernie pobudzone, drugie szukają ustronnego miejsca i oddalają się, jeszcze inne szukają bliskości i kontaktu z właścicielem. - faza właściwego napadu (tzw „iktus”) rozpoczyna się nagle i trwa do kilku minut. Podczas ataku zwierzę upada na bok, staje się sztywne, kłapie żuchwą, porusza kończynami bądź kończyny są usztywnione, ślini się, oddaje mimowolnie mocz i kał. - faza ponapadowa – zwierzę jest zdezorientowane, zakłopotane, może chodzić bez celu. Zwierzę bezpośrednio po ataku może zacząć dużo jeść i pić. Zdarza się również, że bardzo szybko powraca do normalnej aktywności. Biorąc pod uwagę częstotliwość wystąpienia ataków wyróżniamy: atak pojedynczy, atak gromadny i stan padaczkowy. Z atakiem gromadnym mamy do czynienia kiedy wystąpiły więcej niż dwa ataki następujące po sobie w ciągu doby. Zaś stanem padaczkowym określamy atak trwający ponad 30 minut lub występujące po sobie ataki padaczkowe, pomiędzy którymi nie nastąpił powrót do świadomości. O ile ataki pojedyncze są po prostu wycieńczające dla organizmu, o tyle stan padaczkowy może grozić zejściem śmiertelnym i wymaga bardzo szybkiej interwencji weterynaryjnej w celu przerwania patologicznych wyładowań w mózgu. Aby usprawnić terapię i współpracę z lekarzem weterynarii wskazane jest prowadzenie dzienniczka napadów, w którym odnotowujemy datę, godzinę, czas trwania i krótki opis jak wyglądał atak. Co robić kiedy pies ma atak padaczki? Należy kontrolować przebieg ataku, zapobiegając dodatkowym urazom. Z otoczenia psa należy usunąć wszelkie przedmioty, którymi mógłby się skaleczyć bądź uderzyć. Należy osłaniać głowę psa przed uderzeniami, dlatego dobrze jest podłożyć mu pod głowę np. koc. Jeśli w okolicy pyszczka znajdują się jakieś drobne przedmioty, należy niezwłocznie je zabrać, aby nie dostały się do jamy ustnej. Wbrew powszechnej obiegowej opinii, że należy wyciągnąć język, nie zaleca się takich praktyk w pierwszej kolejności. Musimy pamiętać, iż nasz pies nie jest świadomy co się z nim dzieje i może nas skaleczyć/ ugryźć podczas próby takiego udzielenia pomocy. Należy oczywiście kontrolować czy pies nie ma problemów z oddychaniem i czy język mu w tym nie przeszkadza. Jeśli tak, wtedy delikatnie możemy spróbować go wysunąć. Jeżeli u psa okresowo występują ataki padaczkowe, to lekarz weterynarii może zalecić lek przeciwpadaczkowy, który podaje się doodbytniczo zwierzęciu w trakcie ataku (w postaci wlewu lub czopków). W sytuacji okresowych napadów dobrze jest zaopatrzyć się w ten lek i mieć go w domu na wypadek ataku. Jeśli atak się skończy, trzeba dać psu chwilę na powrót do formy i po wstępnym uspokojeniu udać się do lecznicy weterynaryjnej. Lekarz weterynarii wykona badanie kliniczne, ocenę odruchów neurologicznych i zleci dodatkowe badania, aby wykluczyć też przyczyny metaboliczne padaczki. Lekarz może też zlecić tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny aby wykluczyć zmiany wewnątrzczaszkowe. Jeżeli mamy do czynienia z nieprzerwanymi nawracającymi atakami trzeba z psem nawet w trakcie trwania ataku udać się do lecznicy. W takiej sytuacji konieczne jest farmakologiczne przerwanie wyładowań w mózgu, w ciężkich przypadkach niezbędne bywa wprowadzenie psa w stan śpiączki farmakologicznej. Leczenie padaczki u psa Padaczka u psa jest chorobą przewlekłą, zatem nasi pupile z tą przypadłością najczęściej muszą dostawać leki do końca życia. Każdy napad drgawkowy prowadzi do niszczenia komórek nerwowych, dlatego podjęcie leczenia jest bardzo ważne. Leki przeciwdrgawkowe wprowadzamy przy atakach zdarzających się częściej niż 1x na miesiąc i przy atakach gromadnych. Stan padaczkowy wymaga udzielenia pomocy przez lekarza weterynarii, gdyż leki podaje się w takiej sytuacji dożylnie. Po wyciszeniu ataków i ustabilizowaniu stanu ogólnego, zwierzę dostaje do domu leki, jak wszyscy inni padaczkowi czworonożni pacjenci. Spośród leków przeciwdragwkowych w leczeniu padaczki u psów i kotów stosuje się : fenobarbital – lek pierwszego rzutu w leczeniu padaczki u psów, przy długotrwałym stosowaniu tego leku należy kontrolować poziomy parametrów wątrobowych, gdyż może osłabiać funkcje wątroby; bromek potasu; lewetyracetam; imepitoina; gabapentyna; zonisamid. Celem leczenia jest całkowite wyeliminowanie napadów drgawkowych. W niektórych przypadkach nie jest to możliwe i jako sukces terapii uważa się już samo zmniejszenie nasilenia i częstotliwości ataków. Dla osiągnięcia pożądanego efektu bardzo ważne jest systematyczne podawanie leków. Czy padaczkę u psa można pomylić z inną chorobą? Schorzeniem przebiegającym z drgawkami jest tężyczka poporodowa, ale nie ma ona związku z funkcjonowaniem mózgu. Jest to objaw niedoboru wapnia, który pojawia się u suk karmiących, w szczycie laktacji, najczęściej po ok. 2-3 tygodniach od rozwiązania. Zatem jeśli mamy sukę karmiącą, u której wystąpił atak drgawkowy, należy udać się do lecznicy, aby sprawdzić poziom wapnia i uzupełnić jego niedobory. Innym stanem przypominającym atak padaczki jest omdlenie. Jest to nagła utrata świadomości z upadkiem w następstwie utraty napięcia mięśni. Jest skutkiem przerwania dopływu krwi lub niedostatecznego dostarczenia tlenu do mózgu. W odróżnieniu od padaczki, przy omdleniu nie występują drgawki, a czynnikami wyzwalającymi są wysiłek fizyczny i podniecenie np. przy witaniu członka rodziny lub wychodzeniu na spacer. Częstymi przyczynami omdleń są problemy z sercem. Lekarz weterynarii Ewa Korycka-Grzegorczyk Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Ma doświadczenie w leczeniu zwierząt towarzyszących, ze szczególnym uwzględnieniem dermatologii, cytologii i chorób zakaźnych. Doświadczenie zawodowe zdobywała w lecznicach w Lublinie i Łodzi. Obecnie pracuje w lecznicy weterynaryjnej w Pabianicach. Na bieżąco pogłębia swoje umiejętności uczestnicząc w kursach i konferencjach. Prywatnie miłośniczka kotów i właścicielka pięknego, rudego maine-coona o imieniu Felin. fot. Fotolia Pytanie czytelnika Jak zachować się podczas ataku padaczki u psa? Mój 9-letni pies, sznaucer miniaturka, we wrześniu bieżącego roku miał pierwszy atak padaczki. Objawiała się ona gwałtownym przebieraniem łap aż do momentu całkowitego zesztywnienia. Po chwili skurcze minęły, jednak mój pupil wciąż nie oddychał. Doszedł do siebie dopiero po wykonanym przeze mnie sztucznym oddychaniu. Kolejne dwa ataki miały miejsce w październiku. Weterynarz przepisał mu ½ tabletki Relanium i jedną tabletkę Luminalum UNIA 15mg. Zachowanie psa po zażyciu zalecanych lekarstw jest co najmniej dziwne. Mało tego, po dwóch dniach dostał kolejnego ataku, ale prawdopodobnie spowodowany był podaniem mu tylko ½ Luminalum. Moje pytanie brzmi następująco: jak zachować się w chwili ataku, kiedy pies traci oddech? Proszę o poradę. ~ Przemysław Odpowiedź weterynarza Zalecane lekarstwa i wizyta u weterynarza Informacja o tym, jak udzielić psu pierwszej pomocy znajduje się w artykule, który został już opublikowany. Polecamy: Pierwsza pomoc u psów To, co Pan zrobił, było bardzo dobrym i skutecznym postępowaniem. U psów miniaturowych zdarzają się problemy z budową tchawicy w związku z niewielkimi rozmiarami samego zwierzęcia i zmianą standardowego "wilczego" wzorca budowy. W sytuacji powtarzających się ataków konieczna będzie wizyta u lekarza, który zaleci wyższe dawki leków lub wprowadzi dodatkowe leczenie z zastosowaniem bromku potasu. Dobrze byłoby również wykonać dodatkowe badania krwi, które pozwolą na ocenę wydolności wątroby i nerek oraz sprawdzić poziom glukozy. Takie badania mogą rzucić pewne światło na samą specyfikę leczenia. Mało prawdopodobne jest jednak, by w opisanym przypadku przyczyna ataków leżała poza ośrodkowym układem nerwowym. Niestety - leki stosowane w leczeniu padaczki czynią zwierzę otępiałym, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Podstawowym lekiem stosowanym w terapii padaczki jest Luminal, w następnej kolejności zażywamy bromek potasu (niestety bardzo kłopotliwy w podawaniu, gdyż jest bardzo gorzki). Relanium stosuje się doraźnie wyłącznie do przerywania ataków - w czasie ataku aplikuje się doodbytniczo czopek zawierający odpowiednią dawkę leku. Pozdrawiam. Anna Włodarczyk, lekarz weterynarii Zobacz: Padaczka u psa - jaki jest przebieg i leczenie? Niepokoisz się stanem zdrowia Twojego pupila? Nie wiesz jak mu pomóc? Napisz do nas na adres e-mail: lifestyle@ Na Twoje pytanie odpowie lekarz weterynarii, Anna Włodarczyk.